In 2014 begon ik het verhaal over Jack & Anouk uit te schrijven.
In 2017 liet ik iemand een redactieronde uitvoeren en nam ik zelf met mijn camera de coverfoto. Ik bracht het boek toen voor de allereerste keer uit in eigen beheer via een POD. Wat was ik trots. Ik mocht dat jaar ook bij Standaard boekhandel te Edegem een signeersessie komen doen. Wauw, wat voelde ik mij groot en klein tegelijkertijd. Mijn creativiteit gebruikte ik om mijn boek goed weer te geven.
In 2018 mocht ik via onze gemeente de debuutprijs voor woord in ontvangst nemen.
In 2019 kreeg ik de prachtige kans om mijn debuut te voorzien van een nieuwe redactieronde en een nieuw jasje. Mijn boek werd ook te leen gelegd in een paar Belgische bibliotheken en op aanvraag te leen in de bibliotheken te Nederland; waarvan er twee het boek te leen hebben staan. Zo mocht ik ook in dat jaar opnieuw in Standaard boekhandel te Edegem komen signeren. Weer met een tafel vol leuke details. Van die signeersessie houd ik echt mooie herinneringen bij. Ik leerde lieve mensen kennen en had hele fijne gesprekken.
In 2020 schreef ik het vervolg en kreeg ik de geweldige kans om het bij een uitgeverij binnen te brengen, die mij nadien een mooi leesrapport teruggaf. Ik begon vol goede moed aan de verbeterpunten, maar toen werd alles ineens een chaos. Hoe ik het ook probeerde om het te herschrijven en -plotten zodat het vloeide met het eerste deel... Het werd enkel een grotere warboel. Ik had al eerder aan mijn lezers aangegeven dat ik geen vervolg ging schrijven, maar daarna voelde ik mij schuldig en deed mijn uiterste best om het toch tot een goed einde te brengen. Spijtig, maar het verhaal werd alleen een frustratie voor mij. Het echte verhaal was ook al van 2014 en was niet echt meer bij mij. Dat zag je doorschemeren in het tweede deel. Dat is natuurlijk niet goed en zo wil ik ook niet gaan schrijven. Als ik schrijf moet het vanuit mijn hart komen anders gaat het niet lukken. Ik zie het daarom ook niet als falen of opgeven. Het is jammer dat het verhaal al stopt na Jack & Anouk, maar ik koester wel mijn debuut en alles wat er al omheen mocht gebeuren. Ik ben iedereen dankbaar en vind het nog steeds fijn als iemand zegt dat ze het een leuk boek vonden.
Klik voor een update over mijn schrijven op de pagina Blog
Zelf heb ik al een paar schrijfcursussen achter de rug en als ik kan, volg ik er nog. Ik ga op zoek naar hulp om na te checken waar in mijn toekomstige verhalen ik nog moet bijschaven en uitdiepen. Er zit potentieel in mijn verhalen laten we het er dan maar eens uithalen, hè. Daar kijken mijn dyslexie en ik naar uit.